ای غایب از نظر به خدا می سپارمت
جانم بسوختی و به جان دوست دارمت
حرف های دلم تا خود لبها می آیند و دوباره توی قلبم می ریزند
نه تو نه هیچ کس دیگر
آخر
نخواهد فهمیدم...
اینجای نوشته ها که می رسم نقطه چین می گذارم و می آیم پایین تر و دوباره ...
از تو می نویسم و نمی نویسم...
تو جایی آن طرف تر از احساس من ایستاده ای و به دست خط من می خندی...
آنا حسینی