اين منم زني تنها در آستانه ي فصلي سرد

سلام

شايد خوب باشه اگه تو پست اول يه كمي خودمو معرفي كنم

اهل تهرانم ، روزگارم بد نيست

آذر ماهي ام

شعر دوست و گاهي هم شاعر

دانشجوي ادبيات داستاني ام و عاشق نوشتن

(بايد بگم كه رشته من يه رشته ي خيلي خيلي جديد و جالبه كه تو دانشگاه تربيت معلم  تهران البته تربیت  معلم سابق چراکه  اسمش عوض شد و شد دانشگاه خوارزمی ـتدريس ميشه،البته بعدا مفصل راجع بهش توضيح مي دم)

 آرزوم اينه كه يه روزي يه نويسنده خوب باشم

و اين يك شعر از خودم:

دلم براي غصه هاي تو تنگ مي شود

حالا كه مي روي

جايي كنار صندلي مخصوصت

پاي آن گلدان خالي

چشم هايت را خواهم كاشت

چشم هاي سبزت رشد مي كنند

 و دور دسته هاي صندلي خواهند پيچيد

و من روبه روي همان صندلي

به تماشاي چشم هاي تو

تا ابد خواهم نشست...